Madonna Rozwadowska stróżem przeszłości,
opiekunką teraźniejszości i nadzieją
naszej przyszłości

(Kazanie z okazji I rocznicy koronacji Obrazu Pani Rozwadowskiej)

Stalowa Wola-Rozwadów, dnia 24 maja 2015 roku

„Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami,
Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego” (Dz 1,14)

Wstęp

Na wzór apostołów i Maryi, jesteśmy w dniu Zesłania Ducha Świętego zgromadzeni w rozwadowskim wieczerniku trwając na modlitwie i refleksji.

Oto przed rokiem, 25 maja 2014 roku w dziejach rozwadowskiego wieczernika rozpoczęła się „nowa era” przez fakt koronacji cudownego Wizerunku Pani Rozwadowskiej. Od tego historycznego momentu sanktuarium stało się żarliwym miejscem czci Madonny Rozwadowskiej, w którym wierni duchowo się odradzają nastrajając swoje życie na Maryjną nutę.

Dziś obchodzimy uroczyście pierwszą rocznicę koronacji. Cieszę się bardzo, że na życzenie Kustosza - ks. prałata Jana mogę się modlić i przemawiać w tej niezwykłej chwili. Rocznicowe obchody niosą ze sobą nowe myśli i wskazania na przyszłość. Dlatego razem z Wami pragnę zwrócić uwagę na przestrogę starożytnego pisarza łacińskiego: Consule praeteritum, praesens rege - cerne futurum, to znaczy: „Radź się przeszłości (1) - kieruj teraźniejszością (2) - patrz w przyszłość (3)”. Te trzy określenia, uczyńmy przedmiotem rocznicowej refleksji¹.

1. Radźmy się przeszłości

a) Chlubne są dolnonadsańskie dzieje chrześcijaństwa i Kościoła. Początki religijności na tej ziemi sięgają XIII wieku², a powstania rozwadowskiej fary pierwszej połowy XVIII wieku (1740 rok)³. Zaś druga połowa lat pięćdziesiątych XVIII wieku⁴ związana jest z sprowadzeniem Obrazu Matki Bożej Szkaplerznej do rozwadowskiego wieczernika. Przez siedem stuleci, Kościół i lud tej ziemi przeżywał niekiedy trudny okres próby wiary. Dla pamięci trzeba wspomnieć schyłkowy okres ustroju feudalnego w przedrozbiorowej Rzeczypospolitej, po którym w 1772 roku rządy objęli austriaccy Habsburgowie. Monarchia ta sprzyjała światłemu absolutyzmowi walczącemu z wiarą i religią poprzez wprowadzenie bezdusznych struktur józefińskiego porządku administracyjno-prawnego. Z kolei po okupacji hitlerowskiej, autonomia Kościoła na tej ziemi została sparaliżowana z zewnątrz systemem ateizującego socjalizmu wymierzonego przeciwko wierze i religii⁵.

b) Z dumą Kościół rozwadowski może po siedmiu wiekach egzystowania wołać za świętym Pawłem: „W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem” (2 Tm 4,7).

A zatem Rozwadów semper Fidelis - to nie zdawkowa pochwała, ale najrealniejsze określenie chrześcijańskich dziejów starożytnego grodu. Gdy dziś wspominamy chlubne karty przeszłości, nie sposób nie przywołać słów z listu świętego Jana: „Zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara” (1 J 5,4). Przez 700 lat była ona dla nadsańskiego ludu błogosławieństwem i najcenniejszym skarbem⁶. Z pewnością zawdzięczamy go Pani Rozwadowskiej. Pięknie pisze o tym ks. prałat Marian Balicki w wierszu pt. „Echo koronacji”⁷:

„W królewskim mieście Rozwadowie
Niechaj się każdy o tym dowie
Maryja swój tron obrała
Bo to miasto i lud ukochała

[...] Aby wszyscy wytrwali
W ojców naszych wierze
Boga miłowali
I siebie miłowali szczerze

[...] Szkaplerzna Matko błogosław
Przybywający tu lud
Dla każdego pielgrzyma wyproś
Wiary cud.

To Pani Rozwadowska ratowała wiarę naszych ojców. Ona była siłą tej wiary. Dlatego z naszą Królową, chcemy w kolejne lata zabrać to siedmiowiekowe dziedzictwo wiary, które jest dziś zagrożone.

2. Kierujmy teraźniejszością

a) Gdy dziś patrzymy polskiej teraźniejszości w oczy, stwierdza metropolita przemyski abp J. Michalik: „zauważamy w naszej wierze, jak łatwo godzimy się na aborcję, na in vitro i na ideologię gender w wychowaniu. Przegrywamy, bo wiary nie łączymy z życiem, bo chętnie słuchamy niekiedy współczesnych fałszywych proroków wołających o reformę Kościoła. Już święty Paweł przestrzegał: «Spośród nas samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów» (Dz. 20,30). Jeśli Polska ma przetrwać, musi się nawrócić z niewiary.

Ojczyzna jest dziś chora, bo milczy na zło i traci wolę życia. Jako naród dziś wymieramy. Widać, jak na naszych oczach realizujemy przewidywania Klubu Rzymskiego, który dawno obliczał, że niebawem zredukujemy się do 13 milionów mieszkańców. Ojczyzna jest chora, bo chore są elity i chory jest cały naród.

Wyrazem tego są uchwalane dziś, jedna po drugiej, ustawy sprzeczne z prawem natury, a naród udaje, że go to nie obchodzi. Atak na rodzinę trwa, zagrabia się prawa do wychowania poprzez seksualizację dzieci, poczynając od przedszkola, bo takie są wskazania laickich organizacji międzynarodowych. Ideolodzy genderyzmu bezkarnie propagują i narzucają hasła godzące w prawa natury, promując małżeństwa jednopłciowe, mimo, że polska Konstytucja wyraźnie chroni małżeństwo jako związek mężczyzny i kobiety.

W trudzie naprawy Rzeczypospolitej nie wyręczy nas nikt, ani Ameryka, ani Rosja, ani żadna ideologia leseferyzmu czy genderyzmu”⁸. Zagrożoną wiarę może obronić i wesprzeć skutecznie Maryja, ponieważ „dana jest nam na pomoc i obronę”⁹. Warto pamiętać, że pobożność ludu do Najświętszej Panny z Guadalupe uratowała wiarę w Meksyku w czasach długoletniego, krwawego prześladowania masońskich rządów. A w Polsce pobożność maryjna dawała siłę rzeszom więźniów w obozach hitlerowskich i komunistycznych¹⁰.

b) We współczesnych zagrożeniach wiary, chcemy jak nasi praojcowie szukać wsparcia u Maryi. Ona w królewskim mieście przez otrzymanie złotych koron obrała sobie to miejsce. Wpatrując się w Jej złocisty diadem, pragniemy tak ja Ona być wierni Bogu i katolickiej wierze, trwać mężnie w chwilach prób i doświadczeń, i tak jak Ona ufać Bogu dziś i na jutro.

3. Patrzmy w przyszłość

a) Wiele dali by ludzie, aby odkryć tajemnice przyszłości. Wpatrywanie się w przyszłość byłoby najmilszym zajęciem każdego człowieka. Dlatego Bóg, który jest wszechwiedzący obdarza nas nadzieją będącą podstawą chrześcijańskiego optymizmu. Dzięki niej ludzie - mimo niepewnej przyszłości - są spokojni, bo ufają Bogu: „Tobie Panie zaufałem nie zawstydzę się na wieki” (Ps 55).

W 1904 roku Henryk Sienkiewicz napisał: „Kościół jest stróżem przeszłości, piastunem teraźniejszości, siewcą przyszłości”¹¹. Parafrazując te słowa można je odnieść do Bogurodzicy: Maryja jest stróżem naszej przeszłości, opiekunką teraźniejszości i nadzieją naszej przyszłości.

b) Dlatego dzisiaj kiedy ważą się losy naszej wiary i życia Narodu, zwracamy się w rozwadowskim wieczerniku do Ciebie Matka Szkaplerzna i Królowo Polski. Pragniemy w naszej wierze i wyborczych głosach postawić na Ciebie, bo Ty stoisz na straży najważniejszych ludzkich i narodowych wartości. Do Ciebie przynosimy naszą słabą wiarę, urnę wyborczą wszystkich Polaków i przy Tobie chcemy postawić fotel prezydencki¹². Bowiem z Tobą chcemy trwać jak apostołowie w wieczerniku i oczekiwać Zesłania Ducha Świętego, aby odnowił oblicze ziemi, tej wybranej rozwadowskiej ziemi.

„Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami,
Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego” (Dz 1,14)

Zakończenie

Modlitwa

Maryjo, tak jak w wieczerniku jerozolimskim trwałaś na modlitwie z uczniami Jezusa, a od trzech wieków nieustannie modlisz się w wieczerniku rozwadowskim, w Twoje ręce składamy dzisiaj nasze teraźniejsze i przyszłe losy:

- Abyś na ziemi rozwadowskiej, w którą zapuściłaś swoje korzenie strzegła nadal naszej wiary i nadziei.

- Abyś Naród polski zachowała przed zgubnym duchem tego świata wypraszając mu zwycięstwo dobra nad złem.

- Aby korona, jaką nałożyła parafia na Twoje skronie, była zapowiedzią korony niebieskiej chwały dla wszystkich przybywających do Twego sanktuarium. Niech się tak stanie.

Ks. Zdzisław Janiec - KUL

¹ Por. Kazanie abpa A. Baraniaka, w: P. Raina, „Te Deum” Narodu Polskiego, Olsztyn 1991, s. 188-191.

² Por. W. Gaj-Piotrowski, Parafia farna w Rozwadowie-Stalowej Woli, cz. I, Obiekty sakralne i gospodarcze kościoła i probostwa 1740-1985, Stalowa Wola 2007, s. 5.

³ Por. tamże.

⁴ Por. W. Gaj-Piotrowski, Sanktuarium Matki Boskiej Szkaplerznej w Rozwadowie - farze 1754-1994, Rozwadów 1994 Rzeszów, s. 27.

⁵ W. Gaj-Piotrowski, Parafia farna w Rozwadowie - Stalowej Woli, s. 6.

⁶ Por. Kazanie abpa A. Baraniaka, w: P. Raina, „Te Deum” Narodu Polskiego, s. 189-190.

⁷ Wiersz napisany z okazji pierwszej rocznicy koronacji Obrazu Matki Bożej Szkaplerznej przez regionalnego poetę i teologa ks. prałata dra Mariana Balickiego proboszcza parafii św. Floriana w Stalowej Woli.

⁸ J. Michalik, Moralność ratuje naród (Homilia ks. abpa J. Michalika, wygłoszona w Krakowie 10 maja 2015 roku), w: „Nasz Dziennik”, nr 109 (z dnia 12 maja 2015 roku), s. 10.

⁹ Por. Kolekta z formularza Mszy świętej: Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski.

¹⁰ Por. J. Michalik, Moralność ratuje naród, s. 10.

¹¹ Jest to notatka, której autorem jest Henryk Sienkiewicz. Pozostawił ją w dniu 9 stycznia 1904 roku w Księdze pamiątkowej znajdującej się w Muzeum Diecezjalnym w Płocku.

¹² W dniu 24 maja 2015 roku (dziś), w Polsce odbywały się wybory na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.